Ορθοπεταλιές

Όπως ξέρετε, βρέξει-χιονίσει, με το ποδήλατο πάω κάθε πρωί στο γραφείο.

Έχει λιγότερο να κάνει αυτό με τις περιβαλλοντικές μου ευαισθησίες, και περισσότερο με τις ευαισθησίες μου προς τις μακαρονάδες.

Έτσι και σήμερα. Με μείον 3 βαθμούς έξω, και πάγο ακόμα στους δρόμους, το καβάλησα και την έκανα. Οκτώ και δέκα.

Κι όπως πήγαινα, στην ανηφορίτσα μπροστά απ’ το πανεπιστήμιο, λέω δεν κάνω εδώ και μια ορθοπεταλιά; Να βρεθώ και στο κλίμα των ημερών;

Αλλά με το κρύο είχε παγώσει το λάδι της αλυσίδας και όπως κάνω να σηκωθώ, πραφ, μου μένει η αλυσίδα στο χέρι! Μισή ώρα έκανα να την ξαναπεράσω. Μαύρος έγινα από πάνω μέχρι κάτω.

Κι έμαθα έτσι το μάθημά μου.
Θέλουν προσοχή Γιώργο οι ορθοπεταλιές.
Πόσο μάλλον όταν έχουμε την τάση να πέφτουμε..
Μη πάμε για μαλλί και βγούμε τελικά με κάνα …καρούμπαλο πάλι.

Η. Χαραλαμπίδης