Πριν κάνα χρόνο περίπου,
είχε πει: «η ελπίδα μιας Ευρώπης που βουλιάζει είναι να απαλλαγεί από τους
‘άχρηστους’ που την κυβερνούν».
Το ίδιο είχε πει,
σε διαφορετική περίσταση, και ένας άλλος αθυρόστομος: ο Recep Tayyip Erdoğan.
Στην αρχή του
πολέμου, ο Vladimir Putin είπε: «Μίλησα. Και ελπίζω να ακούστηκα από
τη Δύση και τους ηγέτες της».
Η ακροδεξιά στην
Ευρώπη ανεβαίνει εκθετικά. °first
(it) takes Manhattan˙ then it takes Berlin°.
Η Ιταλία είχε 5
μη εκλεγμένες κυβερνήσεις (α.κ.α. τεχνοκρατικές) από το «φόβο» του τι λαγό θα
μπορούσε να βγάλει το καπέλο των εκλογών.
Μόλις εξελέγη η Meloni, ‘το διευθυντήριο’ έστειλε εσπευσμένα στις
Βρυξέλλες τον αμερικανο-σπούδαστο (ΜΙΤ) Draghi, να διαβεβαιώσει (δεν ξέρω με ποια ιδιότητα) ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, ούτε
με την Ευρώπη αλλά, κύρια, ούτε με το ΝΑΤΟ.
Στις εκλογές της
21ης Μαΐου, κερδισμένα θα βγουν μόνο τα άκρα. Και πολύ κερδισμένα
μάλιστα...
Αν ο Άρειος Πάγος
‘κόψει’ τον Κασιδιάρη, θα τον δικαιώσει το ΕΔΑΔ˙ και αυτό είναι το μόνο που θα
πάρει υπόψη του ο ΑΠ. Αν τελικά κοπεί, το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο απ’
το αναμενόμενο, με τη ‘θυμωμένη’ ψήφο να πηγαίνει στους αχυράνθρωπους.
Μακριά από ‘μας
εγκληματικές οργανώσεις και εγκληματίες που ανήκουν στις φυλακές. Αλλά αυτό δε
μπορεί να μας σταματήσει και να σκεφτόμαστε. Στις «δημοκρατίες», καταδικάζονται˙
οι εγκληματίες˙ όχι όμως οι ιδέες. Αυτές καταδικάζονται σε χώρες όπως αυτές του
Putin et al.
Η Ουκρανία είναι πόλεμος επιβίωσης. Η «μητέρα όλων των μαχών» για τη Δύση. Δύσκολο να φανταστεί κανείς την έξοδο απ' το imbroglio που έχουμε μπλέξει˙ και κάποια επιστροφή σε μια ‘τύποις’ κανονικότητα.
Ο «Τιτανικός» της
Ευρώπης, όμως, ίσως να έχει ένα σωσίβιο: ΙΣΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ. Ο Πρόεδρος Μακρόν
έχει ήδη δείξει το δρόμο προς τα ‘κει.
Και μια εύθυμη
νότα: Εκατομμυριούχος. Πολύγλωσση δασκάλα. Την ρωτάει ο Γρηγόρης πόσο κάνει το
τετράγωνο του τέσσερα. Και εκείνη απαντά «δύο φορές το τέσσερα ίσον οκτώ». Πτυχιούχος κι αυτή.
Πολλά είπαμε.
Και έχει
‘σουρβίβορ’ το βράδυ.
Ή, μήπως, "Μήδεια" στο ΚΠΙΣΝ στις 19ω30;
Ποιος ξέρει...
ΗΧ
