Δεν ξέρω αλλά όπως
πάμε στο τέλος με βλέπω να γίνομαι ακραιφνής Τσιπραίος φίλε μου Βασίλη. Και να σου πω και κάτι; Τις εκλογές αυτές δε θα τις κερδίσει ο κ. Τσίπρας˙ του τις προσφέρει στο πιάτο η ίδια η Αντιπολίτευση.
Όλοι οι
επαναστάτες (Κάστρο, Τσε, κλπ.) κάπνιζαν πούρο. Και όλοι οι βέροι κομμουνιστές (με πρώτο διδάξαντα τον Έριχ Χόνεκερ) ήταν σκαφάτοι. Απόλυτο δίκιο
έχει λοιπόν η κ. Παναγοπούλου όταν λέει, παραφράζοντας λίγο τη λαϊκή σοφία, πως
«εδώ η Ελλάδα καίγεται και το… κι εμείς ασχολούμαστε με τρίχες».
Πάντως πολύ
διασκεδαστική τη βρίσκω αυτή τη σχέση του κ. Τσίπρα με τις «μεγάλες κυρίες». Κι
αυτές απ’ τη μεριά τους το καμαρώνουν και τον περιφέρουν, σα σκυλάκι του
καναπέ, επιδεικνύοντάς τον στις φίλες τους εντός και εκτός Ελλάδος. Σε καμιά
περίπτωση όμως δεν τον μοιράζονται˙ η μία τον παραλαμβάνει αφού έχει τελειώσει
η άλλη. Εκεί που έχω κάποιες αμφιβολίες είναι στο τι άλλες ‘υπηρεσίες’ ή χατίρια
μπορεί να τους κάνει ο κ. Τσίπρας. Γιατί αν δεν κάνεις τα χατίρια μιας μεγάλης
κυρίας, σου παραδίδει το διαβατήριό της και αποδημεί.
Κακώς επίσης κακολογούμε
το ‘παιδί του λαού’ ότι έχει προσεγγίσει ανοιχτά πλέον το μεγάλο κεφάλαιο.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει: Είναι οι μεγάλες κυρίες που είδαν το φως το
αληθινό και ασπάστηκαν τα προστάγματα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αύριο θα
ανακαλύψουν τον φιλελευθερισμό του Μητσοτάκη και μεθαύριο, ιδίως αν οι Κινέζοι
συνεχίσουν να επενδύουν στη χώρα μας, θα ασπαστούν τον κρατικό καπιταλισμό του Xi Jinping.
Γιατί όπως και πάλι
πολύ σωστά είπε η κ. Παναγοπούλου, «σήμερα δεν υπάρχουν δεξιοί και αριστεροί.
Αυτά όλα είναι τρίχες για τα γήπεδα».
Και για να σου πω
την αλήθεια φίλε μου Βασίλη, αυτό είναι και το μόνο σωστό που άκουσα αυτές τις μέρες.
ΗΧ
