Katrina

Με μια πινελιά, μια μονοκονδυλιά, έτσι όπως διώχνουμε μια ενοχλητική μύγα απ’ τις τηγανιτές πατάτες μας, ο Θεός έσβησε απ’ το χάρτη τη Νέα Ορλεάνη.
Όπως τουλάχιστον την ξέραμε.
Γιατί έτσι του άρεσε.
Θεός είναι αυτός, δε θα μας δώσει λογαριασμό.
Δεν είναι εδώ το πρόβλημά μου.

Καμία υποδομή, πρόνοια, πρόβλεψη, ασφάλιση, Κράτος.
Απεγνωσμένοι και απελπισμένοι άνθρωποι(;), fellow Americans, φορολογούμενοι, γονείς που ‘στειλαν τα παιδιά τους στο Ιράκ, στην πλειονότητά τους μαύροι (…), να πεθαίνουν μέσα στα περιττώματά τους.

Σφίγγεται η καρδιά μου με τόση δυστυχία και είναι σκληρό και απάνθρωπο αυτό που θα πω αλλά έτσι επέλεξαν να ζήσουν. Ο καθένας για την πάρτη του. Ανύπαρκτο Κράτος και δημόσιος τομέας, μικροί φόροι, και όσο πιο πολλά λεφτά γίνεται στα χέρια του ‘πανίσχυρου καταναλωτή’ για να τα ξοδέψει, όπως αυτός ξέρει καλύτερα, σε θερμαινόμενες τουαλέτες και ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες. [κάτι που πολλοί θα ονόμαζαν Reaganism ή supply side economics]. Στην κατά πολλούς απολυταρχική Σιγκαπούρη, οι πρόσφυγες θα είχαν αερο-μεταφερθεί μέσα σε 24 ώρες στο Hyatt, στο Four Seasons και στο Shangri-La. Ενώ στην κομμουνιστική Κούβα, ο σχεδιασμός πολιτικής προστασίας έναντι τέτοιων φυσικών καταστροφών είναι κάτι το μοναδικό. Τουλάχιστον έτσι όπως τον παρουσίασε το ίδιο το CNN.
Δεν είναι εδώ το πρόβλημά μου.

Είδαμε όμως το πραγματικό πρόσωπο της Αμερικής: πιστολίδι, κλεψιά, πλιάτσικο, βιασμοί, wild west. Βγάλανε τα πολυαγαπημένα τους κουμπούρια και θυμήθηκαν τους παππούδες τους.

Και η χώρα αυτή θα πρέπει να είναι το ‘υπόδειγμα’ του παγκόσμιου πολίτη. Our role model. Ο Απελευθερωτής που θα φέρει δημοκρατία και ελευθερία στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Ιράν, στη Βόρεια Κορέα και όπου αλλού κρίνει αυτός πως ‘χρειάζεται’. Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.
Εδώ είναι το πρόβλημά μου.

Η. Χαραλαμπίδης

ΥΓ. Το ακόλουθο μου το ‘στειλε η αδερφή μου.
Αμερικανίδα εκατό τοις εκατό.
Νυμφευμένη με Αμερικανό 200 τοις εκατό.
Αποδίδεται στον Αυτοκράτορα:
«don’t buy gas unless you need it».
Αυτό τα λέει όλα.
Δε νομίζετε;