Κώδικες

Με κατακρίνουν πολλοί αναγνώστες μου (ιδίως του «ισχυρού» φύλου…) πως συχνά κάνω ευτελή σχόλια, όπως το κασκόλ, τα πουκάμισα έξω, και τα μολύβια του κυρίου Βαρουφάκη. Κάποια φίλη μάλιστα μου είπε πως αυτό δε με τιμά.

Ανεξάρτητα του αν ψάχνω τιμητές, τώρα στα γεράματα, η απάντηση είναι απλή, αλλά, ίσως, και δύσκολα κατανοητή σε όσους δεν έχουν τέτοιες εμπειρίες.

Στην Ευρώπη λειτουργούμε με «κώδικες» και πολλοί απ’ αυτούς είναι απαραβίαστοι:

·       Οι ενδυματολογικές μας επιλογές.

·       Οι λέξεις που θα χρησιμοποιήσουμε για να πούμε κάτι.

·       Η εμμεσότητα (και όχι η αμεσότητα) στην έκφραση.

·       Το να διακόψουμε κάποιον που μιλάει.

·       Το να υψώσουμε τον τόνο της φωνής μας.

·       Το να ακούμε πολύ και να μιλάμε λίγο.

·       Το να μην κοιτάμε κάποιον κατευθείαν στα μάτια.

·       Το να ξέρουμε ποιου μπορούμε να πιάσουμε τον αγκώνα σε μια χειραψία και ποιου όχι.

·       Και πολλά ακόμα.

Ένα παράδειγμα. Στην πρώτη συνάντηση Τσίπρα-Merkel, η τελευταία τον είδε που ερχότανε αλλά δε διέκοψε τη συζήτησή της με τον Hollande που του είχε γυρισμένη την πλάτη. Ο κύριος Τσίπρας, αντί να περιμένει υπομονετικά ώσπου να γυρίσουνε, χτύπησε τον Hollande στην πλάτη, διακόπτοντάς τον, και αναγκάζοντάς τον να γυρίσει για να τον χαιρετίσει και έτσι να τον συστήσει στην Merkel.

Ευτελές το σχόλιο αλλά κεφαλαιώδους σημασίας για τους ‘κώδικες’ με τους οποίους λειτουργούμε. Αν τους γνωρίζαμε τα πράματα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά. Γιατί θα μας έβλεπαν σαν «μέλος της ομάδας» και όχι σαν τον παρείσακτο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και αντιμετώπισης.

Δεν είναι δύσκολο να μάθουμε τους κώδικες αυτούς. Λίγη εμπειρία χρειάζεται. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να τους αγνοούμε περιφρονητικά. Διότι εξίσου περιφρονητικά θα μας αγνοήσουν και οι άλλοι.

Αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε αυτούς τους συμβιβασμούς, καλύτερα να το κλείσουμε το μαγαζί και να ασχοληθούμε με τα ποιήματα και τα ηλιοβασιλέματα του κυρίου Κουράκη.

Τα ηλιοβασιλέματα της Αίγινας ίσως. Όχι όμως των Βρυξελλών.

Η. Χαραλαμπίδης