Γιουροβυζιών..

ε..
Έγραψα για το Ρουβά, έγραψα για την Παπαρίζου, να μη γράψω και δυο λόγια για τη Βίσση; την Αννούλα μας;

Τι να γράψω όμως έτσι μπερδεμένος που είμαι;

Ήμουν σίγουρος μέχρι χθες πως άλλα ήταν τα ‘κριτήρια’ της Γιουροβυζιών.. πιο καλλιτεχνικά..
Γι αυτό και κέρδισε πέρσι η Παπαρίζου, και γι αυτό ξημεροβραδιάζεται η Αννούλα στα γυμναστήρια. Και γι αυτό ψήφισα και γω φέτος ασυζητητί Κροατία, Ουκρανία, Νορβηγία, Σουηδία.

Να μη σας πω ότι μέχρι και Τουρκία ψήφισα!

[και δε θα σας κάνω τη χάρη να πω την παροιμία.. που είμαι σίγουρος όλοι σιγοψιθυρίσατε όταν είδατε το μπόι της Τουρκάλας]

Και τι έγινε μετά;
Μετά κερδίσανε τα τέρατα!
Εμβρόντητος έμεινα. Confounded που λένε.
Τι να πω τώρα εγώ εκτός απ’ αυτό που ‘πε ο Μάνος Χατζιδάκις το 1978:

«Φοβάμαι όταν αρχίζουν να μη μας τρομάζουν τα τέρατα. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζουμε να τους μοιάζουμε..».

Μη στενοχωριέσαι όμως Αννούλα μου.
Ένα κακόγουστο αστείο ήτανε, πάει και πέρασε.
Έτσι κι αλλιώς αυτά τα πράματα είναι για τα παιδιά.
Και δεν κρύβεται ο Πανδαμάτορας ρε συ Αννούλα.
Στην ηλικία μας όμως έχουμε πολύ καλύτερα πράματα να κάνουμε.
Δεν έχουμε;

Η. Χαραλαμπίδης

ΥΓ: Χρόνια Πολλά Κώστα, Χρόνια Πολλά Ελένη!