Με την ανακοίνωση της
επίσπευσης των διαδικασιών για την εκλογή προέδρου ξεκίνησε μια πρωτοφανής δραστηριότητα
«νουθεσίας» του Ελληνικού λαού για τις καταστροφικές συνέπειες μιας ενδεχόμενης
επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Σχεδόν όλοι οι
εταίροι μας, σε ανώτατο επίπεδο, ΜΜΕ, αγορές, οίκοι αξιολόγησης, επενδυτές, η
κατάρρευση του χρηματιστηρίου, οι πάντες και τα πάντα, κρούουν τον κώδωνα του
κινδύνου.
Ούτε συντονισμένη όμως είναι
η συγχορδία αυτή, ούτε θεωρία συνωμοσίας είναι. Είναι απλά έκφραση μιας εντονότατης
και απόλυτα δικαιολογημένης ανησυχίας: Δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατόν, στην
Ευρώπη του σήμερα, ένα κράτος μέλος να πέσει στα χέρια μαρξιστών-λενινιστών,
όσο αδέξια και αντιφατικά να προσπαθούν οι τελευταίοι να κρύψουν αυτό που είναι. Είναι
επίσης λογικό, Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, που δεν μας δάνεισαν με το ζόρι αλλά
με μεγάλη δυσκολία και πολιτικό κόστος, και με επιτόκια όχι τοκογλυφικά αλλά
του 1/4 αυτών που θα βρίσκαμε σήμερα στις αγορές, να θέλουν να πάρουν τα λεφτά
τους πίσω.
Ο καταιγισμός όμως αυτών των
δηλώσεων με βρίσκει αντίθετο. Απλά, γιατί αυτοί που γνωρίζουν τον Έλληνα,
γνωρίζουν επίσης πως μια τέτοια «πίεση» θα μπορούσε εύκολα να επιφέρει ακριβώς το
αντίθετο αποτέλεσμα, και να ρίξει έτσι με βεβαιότητα τη χώρα στα χέρια του
ΣΥΡΙΖΑ. Το επιχείρημα του κόσμου: «ό,τι είχα να χάσω το ‘χασα» είναι
εκκωφαντικό και δε θα πρέπει να αγνοηθεί.
Όπως είπε ο Σόιμπλε, η
απόφαση επίσπευσης των προεδρικών εκλογών ήτανε σωστή. Όχι γιατί ο Σαμαράς
πιστεύει πως θα μαζέψει τους 180, αλλά γιατί αυτός είναι ο πιο αξιοπρεπής
τρόπος να παραδώσει τη χώρα στις επιλογές του Ελληνικού λαού. Να θέσει το
μέλλον της χώρας τόσο κάτω από την ευθύνη των αμφιταλαντευόμενων (γιατί άραγε…)
ανεξάρτητων βουλευτών, όσο και στην κρίση του Έλληνα που θα κληθεί σύντομα να
αποφασίσει. Και αυτός δε χρειάζεται νουθεσίες, ούτε συμβουλάτορες. Είναι
κυρίαρχος και σοφός. Όπως είπα παραπάνω, όσοι έχουν παιδιά ξέρουν καλά πως οι
νουθεσίες φέρνουν συχνά το αντίθετο αποτέλεσμα.
Ο λαός έχει ιστορική μνήμη.
Γνώρισε το ΠΑΣΟΚ του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και του «φονιάδες των
λαών Αμερικάνοι». Και γνώρισε επίσης το ΠΑΣΟΚ του «λεφτά υπάρχουν» του
σοσιαλιστή Γιώργου Παπανδρέου, που έφερε το ΔΝΤ και τα πιο νεοφιλελεύθερα μνημόνια
που έχει γνωρίσει ποτέ ο αναπτυσσόμενος κόσμος (για να ‘μαστε δίκαιοι, οι περισσότερες
μεταρρυθμίσεις ανά τον κόσμο γίνανε από σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Όχι από
συντηρητικές. Πολλές φορές "η Δημοκρατία" απαιτεί να χρυσωθεί πρώτα λιγάκι το
χάπι…).
Η κυβέρνηση Σαμαρά θα
περάσει έτσι στην ιστορία όχι ως η κυβέρνηση που έχασε τις εκλογές, αλλά ως η
κυβέρνηση που, αφού έκανε ό,τι έκανε, καλώς ή κακώς, για την ανάταση της χώρας
και την εξάλειψη μιας σταλινιστικής οικονομίας που δεν υπάρχει σήμερα σε καμία
άλλη χώρα της Ευρώπης, παρέδωσε τη χώρα και το μέλλον της στην κρίση του
Ελληνικού λαού.
Ο λαός γνωρίζει καλά τι
σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ. Και αν αυτό θέλει, αυτό θα γίνει. Χωρίς νουθεσίες, καθρεφτάκια
και χάντρες. Πραγματικά, αυτή τη φορά, ο Ελληνικός λαός θα κληθεί να σταθεί
ενώπιον των ευθυνών του και του μέλλοντος των παιδιών του.
Και ο κύριος Τσίπρας θα
βάλει τελικά την πολυπόθητη γραβάτα. Όσο για τις περίφημες αριστερές συνιστώσες
του, αυτές θα τις πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τη δεύτερη κιόλας μέρα των
εκλογών. Γιατί κυβέρνηση με γκαζάκια και μπαχαλάκηδες δεν γίνεται.
Και τότε θα γίνει το «έλα να
δεις».
Ηρακλής Χαραλαμπίδης
No comments:
Post a Comment