Το πρόσωπο του καπιταλισμού

Τον κοίταζα για αρκετή ώρα, σκεπτόμενος αν θα έπρεπε να πάρω αυτή τη φωτογραφία και να γράψω δυο γραμμές.

Εντωμεταξύ, ο ιδιοκτήτης του γιωτ τον είδε, κατέβηκε, τον ξύπνησε, και του έδωσε ένα 50ρικο.

Χάρηκα που είχα προλάβει να βγάλω τη φωτογραφία.

Γιατί επιβεβαιώνει αυτά που γράφω 30 χρόνια τώρα:

Είναι υποχρέωση αλλά και εξυπνάδα του καπιταλισμού το να επιστρέφει κάτι.

Με τον οποιονδήποτε τρόπο. Λίγο ή πολύ. Μικρό ή μεγάλο.

Όχι από το εισόδημα, γιατί αυτό τον χρεοκοπεί, αλλά από τον πλούτο, που έχει συσσωρεύσει.

Όχι εταιρικά, αλλά ιδιωτικά.

Και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω για άλλη μια φορά με τον Milton Friedman:

«Αλλοίμονο στον καπιταλιστή που έχει σαν στόχο το ό,τιδήποτε άλλο εκτός από τη μεγιστοποίηση του κέρδους του».

Η. Χαραλαμπίδης

ΥΓ: Και μη με ρωτήσεις Βασίλη για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα καλά υπολογισμένο λειτουργικό κόστος.