Με το κλείσιμο της
χρονιάς, και καλώς να δεχτούμε την καινούργια, σκέφτηκα να γράψω αυτές τις δυο
γραμμές, ορμώμενος από το σχόλιο ενός φίλου.
«δεν την μπορώ
πια», έγραφε, «την τόση ανοησία που κυκλοφορεί στο φατσοβιβλίο».
Του απάντησα ότι,
απλά, είναι ένας γερο-γκρινιάρης.
Και η απάντησή μου εκείνη ήτανε λάθος.
Ειλικρινά, αν ήμουν ψυχολόγος, το ΦΒ θα ήταν το κύριο, αν όχι το μοναδικό,
εργαλείο της δουλειάς μου. Γιατί μέσα από δυο γραμμές, μέσα από ένα σχόλιο
ίσως, καταλαβαίνεις, ειδικά τώρα στα γεράματα, όσα ένας νεαρός ψυχολόγος θα
καταλάβαινε για τον πελάτη του μετά από δύο χρόνια ανάλυσης.
Αυτό είναι
ανεκτίμητο.
Γιατί ουδέν σοφότερον από το «δείξε μου το φίλο σου…».
Και αυτό είναι η
μαγεία του ΦΒ.
Αλλά και των γηρατειών…
Καλά
Χριστούγεννα.
Η. Χαραλαμπίδης
No comments:
Post a Comment