Όπα

Έτσι από βίτσιο, όλο και κάτι έχω να πω κάθε χρόνο για τη Eurovision.

Ακόμα και φέτος.
Έτσι είναι τα βίτσια..

Αλλά, ρε Βασίλη, το να πάμε με τίτλο ‘Όπα’, μετά από τα όσα έχουμε ακούσει τους τελευταίους μήνες από τους Ευρωπαίους για τα προβλήματα που δημιουργήσαμε με το 30ετές ‘όπα’ μας, σαν ανέκδοτο μου φαίνεται.
Χιούμορ ανεπανάληπτο.

Να την κάνω τώρα την πρόβλεψη;
Αν πιάσουμε αύριο τη δεύτερη θέση από τον πάτο, θα είναι λόγος πανηγυρισμού.*
Και μετά θα αρχίσουν οι αναλύσεις.
Οι ‘αποκωδικοποιήσεις’.
Για το τι έφταιξε.
Για να δούμε..
Κυριακή κοντή γιορτή.


Η. Χαραλαμπίδης

*Θυμάστε εκείνον τον ανεκδιήγητο τον Ρακιτζή με τις γαλότσες και το s.a.g.a.p.o.; Όταν πάτωσε, βγήκε και έδωσε βαρύγδουπη συνέντευξη στο Ζάππειο. Σαν τον Καραμανλή, όταν υπέγραφε την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ. Το ερώτημα ακόμα παραμένει: ποιος του είχε δώσει την άδεια να χρησιμοποιήσει την αίθουσα; Ά ρε μια βρεμένη σανίδα που θέλουμε όλοι Βασίλη, μπας και σοβαρευτούμε λιγάκι.

ΥΓ: Και κάτι άσχετο: είπε ο Ομπάμα ότι, έτσι όπως ξυριζότανε, εκεί που και η Βασίλισσα πάει μόνη της, μπήκε η κόρη του και τον ρώτησε αν έκλεισε την τρύπα (της BP..). Και το θεμελιώδες βέβαια ερώτημα είναι: με το σώβρακο ξυρίζεται ο Ομπάμα;