Δεν έχει άρθρο σήμερα Ώ Παίδες Ελλήνων.
Ας όψεται το European Fine Art Foundation στο Μάστριχτ (http://www.tefaf.com), το GPS μου, ο Καρεμπέ, κι’ αυτό το Gucci φόρεμα που φοράς.
(όχι, παιγμένος δεν είμαι, όπως έχουμε πει. Απλά, το παραπάνω επευθύνεται μόνο στους συνοδοιπόρους μου).
Αμύθητη χλιδή..
(Βλέπω λοιπόν ένα αγαλματίδιο με την επωνυμία «Ηρακλής τοξότης». Ωραίο ήτανε. Θα το πάρω, λέω, για το γραφείο. Ρωτώ λοιπόν αφελώς την κοπέλα πόσο κάνει. Με κοιτάζει επιτιμητικά από πάνω μέχρι κάτω – φορούσα εκείνη τη μπεζ την καμπαρτίνα, σαν τον υπαστυνόμο Κολόμπο ήμουνα – τρακόσες πενήντα χιλιάδες ευρώ μου λέει. Παίρνω λοιπόν και γω το σοβαρό μου, ξέρετε εκείνο το καθηγητικό, και την ψαρώνω ως κορυφαίος της χρηματικής μπουγάδας: Μετρητά, της λέω με νόημα, δέχεστε;)
Τα εκθέματα μέσα και τα αυτοκίνητα έξω θα μπορούσαν κάλλιστα να χρηματοδοτήσουν τρεις φορές το δημοσιονομικό έλλειμμα της Σενεγάλης.
At the same time, που λέμε, και according to UNICEF, που λένε, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι το χρόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι πιο πολλοί παιδιά, πεθαίνουν από ασθένειες σχετιζόμενες με την έλλειψη πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό, ανεπαρκή υγειονομική περίθαλψη και υγιεινή.
Market forces Βασίλη..
Τι είναι αυτό;
Ε, εδώ έχω πολλά να πω.
Για την ώρα, ας πούμε ότι είναι το αόρατο εκείνο χέρι του Adam Smith που από μόνο του αποφασίζει την αμοιβή του κατ’ ευφημισμόν ανθρωπόμορφου εκείνου κατασκευάσματος με το όνομα Michael Jackson από τη μια, και το μισθό του Προέδρου του Αρείου Πάγου από την άλλη.
Κάτι δεν πάει καλά εδώ ρε Βασίλη.
Δε νομίζεις;
Αλλά θα επανέλθω.
Η. Χαραλαμπίδης
ΥΓ: Θα μου πεις τι δουλειά είχα τώρα εγώ στο TEFAF; Πριν κάνα μήνα, η ΕΣΠΡΕΣΣΟ με ανέφερε σαν κριτικό τέχνης. Και μιας και στη χώρα μας ό,τι δηλώσεις είσαι, είπα και γω «μάθε τέχνη κι’ άστηνε κι’ άμα πεινάσεις …»
No comments:
Post a Comment