Η μαγεία του Facebook

Με το κλείσιμο της χρονιάς, και καλώς να δεχτούμε την καινούργια, σκέφτηκα να γράψω αυτές τις δυο γραμμές, ορμώμενος από το σχόλιο ενός φίλου.

«δεν την μπορώ πια», έγραφε, «την τόση ανοησία που κυκλοφορεί στο φατσοβιβλίο».

Του απάντησα ότι, απλά, είναι ένας γερο-γκρινιάρης. 

Και η απάντησή μου εκείνη ήτανε λάθος. 

Ειλικρινά, αν ήμουν ψυχολόγος, το ΦΒ θα ήταν το κύριο, αν όχι το μοναδικό, εργαλείο της δουλειάς μου. Γιατί μέσα από δυο γραμμές, μέσα από ένα σχόλιο ίσως, καταλαβαίνεις, ειδικά τώρα στα γεράματα, όσα ένας νεαρός ψυχολόγος θα καταλάβαινε για τον πελάτη του μετά από δύο χρόνια ανάλυσης. 

Αυτό είναι ανεκτίμητο. 

Γιατί ουδέν σοφότερον από το «δείξε μου  το φίλο σου…».

Και αυτό είναι η μαγεία του ΦΒ.

Αλλά και των γηρατειών…

Καλά Χριστούγεννα.

Η. Χαραλαμπίδης

Η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ

• Τα τέσσερα μεγαλύτερα οικονομικά ινστιτούτα της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένου και αυτού του Κιέλου, περιγράφουν την Ελλάδα ως ‘τελειωμένη υπόθεση’. 
• Δεν υπάρχει πια κανείς έστω και «κατά δήλωση ειδικός» στον κόσμο που να πιστεύει πως το πρόγραμμα προσαρμογής της Ελλάδας ‘βγαίνει’.
• Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα στην ουσία ναυάγησαν.
• Και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται όλο και συχνότερα στις δημοσκοπήσεις ως πρώτο κόμμα.

Πανικός.
Και τώρα τι κάνουμε παιδιά;
Απλούστατο.

• Έρχεται η Μέρκελ στην Ελλάδα.
• Η Λαγκάρντ ζητάει παράταση του προγράμματος.
• Ρεν, Γιουνκέρ και Σόιμπλε μιλάνε με πολύ θερμά λόγια για την πρόοδο που έχει γίνει.
• Και ο Economist δηλώνει χθες πως έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν είναι πλέον μια από τις επιλογές.

Το χαλί τραβήχτηκε έτσι κάτω από τα πόδια του ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό είναι η μεγάλη προσφορά του.
Ο εκβιασμός του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει πριν από δυόμισι χρόνια από τον ΓΑΠ.
Αλλά δεν έγινε.
Γιατί άραγε…

Η. Χαραλαμπίδης

Επτά αχρωμάτιστα και οι άσσοι*

1. Στουρνάρας: δεν υπογράφω αυτά τα μέτρα
2. Τόμσεν: Αποσύρεται να μιλήσει με τα «αφεντικά» και επιστρέφει διαλλακτικότερος
3. Τρόικα: Αποχωρεί για μια βδομάδα. 8 Οκτωβρίου πλησιάζει
4. Λαγκάρντ: περισσότερος χρόνος θα ήταν μια από τις λύσεις
5. Σόιμπλε: οικονομικά και πολιτικά τα κριτήρια για την Ελλάδα
6. Αποκρατικοποιήσεις: 3000 ιδιοκτησίες προς πώληση
7. Χρηματιστήριο: Ανάσες

Άνοιξη αρχίζει να μου μυρίζει. Λες να κάνω λάθος;

Η. Χαραλαμπίδης

*σ.σ.: Πρέφα: ο αγοραστής δεν ονομάζει ατού (χρώμα) και δηλώνει τους 4 άσσους που, άμα τα 'βγάλει', τους πληρώνεται. Αν όμως μπει μέσα, πολλές φορές ακόμα και σόλο στα αχρωμάτιστα, τότε άστα βράστα... 

Συρία: Εκτέλεση καθεστωτικών στο Αλέπο

Αμέτρητα είναι τις μέρες αυτές τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για τις ακρότητες και την ανθρωπιστική τραγωδία που διαδραματίζεται στη Συρία.  Ανάμεσά τους και το πρόσφατο βίντεο, πού δείχνει μια υποτιθέμενη εκτέλεση καθεστωτικών από αντικαθεστωτικούς.
Πιθανότητα προβοκατόρικο.
Αλλά ίσως και όχι.

Το αναζήτησα και το είδα, προσπαθώντας να καταλάβω τι ήταν αυτό που έβλεπα. Δύσκολο να καταλάβεις, αλλά είδα αυτό που ήθελα να δω.

Είδα μικρά παιδιά, οπλισμένα με αυτόματα όπλα (αλήθεια που τα βρίσκουν;) να πυροβολούν ακατάπαυστα, εκτελώντας εν ψυχρώ άλλα μικρά παιδιά. Χωρίς να μπορούν να σταματήσουν. Γιατί η κάθε σφαίρα που έβγαινε από την κάνη του όπλου τους προσπαθούσε να τα πείσει πως αυτό που κάνανε ήτανε το σωστό.   Και δεν κατάφερνε να τα πείσει. Κι έτσι αυτά συνέχιζαν να πυροβολούν άψυχα πια σώματα, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη η οποία τους έδινε την "ψυχική άδεια" που χρειαζόντουσαν για να συνεχίσουν να πατούν τη σκανδάλη.

Και κάποτε οι σφαίρες τέλειωσαν. Και τότε το ‘βαλαν στα πόδια. Άρχισαν να τρέχουν όπου φύγει φύγει σαν τα λαγουδάκια. Έφευγαν όχι από φόβο, όχι για να μην τα πιάσουν, όχι για να μην τα δουν. Έφευγαν απ’ τον εαυτό τους.
Έδιωχναν μακριά την ψυχούλα τους που γνώριζε κατάβαθα πως είχανε διαπράξει ένα έγκλημα.

Άγριος ο πόλεμος και δύσκολα θέματα αυτά.
Και κακώς που τα πιάνω.

Η. Χαραλαμπίδης

Ο μεγάλος τελικός

«Ίσως να ζητήσαμε πάρα πολλά απ’ την Ελλάδα δεδομένης της ύφεσης», δήλωσε σήμερα ο κύριος Σόιμπλε.
Μετά το μαστίγιο το καρότο.
Μια 'βδομάδα πριν από τις εκλογές αδειάζει έτσι τον Τσίπρα και γεμίζει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Κολπάκια.
Ξεχνάει όμως ο κύριος Σόιμπλε πως ο ‘μικρός’ είναι οπαδός του Ομπάμα!
Λέτε την Κυριακή να δούμε «Μεγάλο Τελικό»;
Ο προηγούμενος ‘τελικός’ έγινε πριν από 70 χρόνια.
Και το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους…

Η. Χαραλαμπίδης 

Κανέλλη vs. Κασιδιάρης

Καταδικαστέα η χειροδικία, ιδιαίτερα σε γυναίκα.

Αλλά τώρα, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, κάποιος κάπου κάποτε έπρεπε κάτι να κάνει με την Κανέλλη και την εκνευριστική της 'άδεια' εξυπνάδα, προϊόν μιας κάποιας ικανότητας στη χρήση της γλώσσας, που προσπαθεί να την βάλει πάντοτε πάνω από αυτή των συνομιλητών της.

Τη σφαλιάρα την έφαγε έχοντας πρώτα πετάξει τα χαρτιά της στα μούτρα του Κασιδιασμένου, αποκαλώντας τον "φασισταριό" και "φύγε από 'δω ρε"...

Την βία την καταδικάζω. Τόσο την φυσική όσο και την φραστική. Κι ας μην τις βγάλουμε τώρα έξω να τις μετρήσουμε ποια είναι πιο μεγάλη. Γιατί όπως λέει ο λαός, «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει».

Το πρόβλημα δεν ήταν στη σφαλιάρα αλλά στα κανάλια που δίνουν μικρόφωνο σε χρυσαυγίτες. Και στον πρόεδρο της δημοκρατίας που τους καλεί να τον βοηθήσουν να φτιάξει κυβέρνηση.

Στη θέση του κυρίου Παπούλια θα είχα παραιτηθεί προτού φωνάξω τον Μιχαλολιάκο στο προεδρικό μέγαρο.

Η. Χαραλαμπίδης

Η κόρη μου η σοσιαλίστρια

«κυρίαρχος λαός είναι ο λαός που είναι ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής»

Είπε χθες στην κεντρική προεκλογική της ομιλία η Αλέκα Παπαρήγα.

Και συμφωνώ ανεπιφύλακτα.

Ο μόνος κυρίαρχος λαός λοιπόν είναι ο αμερικανικός που, αποταμιεύοντας κατ’ εξοχήν σε μετοχές, κατέχει την ιδιοκτησία των εταιρειών της χώρας του.

Α, ρε, Αλέκα καπιταλίστρια...

Η. Χαραλαμπίδης

Ήγγικεν η ώρα

Πραγματικά, αυτές οι εκλογές θα είναι πολύ «ιδιαίτερες».

Το τι emails παίρνω κάθε μέρα από τους υποψήφιους δεν περιγράφεται.

Το facebook έχει πάλι πάρει φωτιά.

Οι εκλογές αυτές θα είναι οι εκλογές του διαδικτύου.

Γιατί;

Μα απλό δεν είναι;

Το μπαλκόνι και το καφενείο του χωριού έχουν πολύ γιαούρτι.

Μα πάρα πολύ γιαούρτι…

Κλείστε τ’ αυτιά σας.

Φιμώστε το μυαλό σας.

Την άλλη Κυριακή αφήστε την καρδιά σας να μιλήσει.

Και τιμωρήστε αυστηρά τα λαμόγια που κατέστρεψαν τη χώρα και μας έφτασαν ως εδώ.

Ήγγικεν η ώρα να μιλήσεις Βασίλη.

Εγώ σου μιλώ 10 χρόνια τώρα.

Αυτή τη φορά μη με απογοητεύσεις.
Μου το χρωστάς...

Η. Χαραλαμπίδης

Μίκης Θεοδωράκης: Η αλήθεια για την Ελλάδα

Δεν μπορώ εγώ ο ψύλλος να υψώσω το ανάστημά μου δίπλα σε αυτό του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά είχα γράψει κι εγώ δυο γραμμές που θα τις βρείτε εδώ. http://www.haralambides.blogspot.com/2012/02/blog-post_11.html. Το παρακάτω άρθρο του Μίκη πρέπει να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες. Κλείστε την τηλεόραση, στείλτε την Ελένη και την Τατιάνα στο σπίτι τους, και σκεφτείτε. Συσκεφτείτε με τον εαυτό σας. Και μετά κάντε ό,τι σας φωτίσει ο Θεός. Μια παρατήρηση μόνο έχω να προσθέσω σε εκείνο το άρθρο μου: 

Η σωτηρία της Ελλάδας, αλλά και η καλύτερη επένδυσή της, είναι να χτίσει φυλακές. 

Πολλές φυλακές. 

Φυλακές κάθε χρώματος. 

Πράσινες, Γαλάζιες, Κόκκινες.

Η. Χαραλαμπίδης

Άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ με τίτλο «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία.

Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού. Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη. Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του.

Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος).

Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το . 2010!

Ο κ. Γιούνκερ δήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανία και Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών!

Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους.

Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση.

Σ' αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%.

Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο.

Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρως Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ.

Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών).

Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ' αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ. Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις.

Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο.

Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ' ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών. Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας.

Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ. Τη φορά αυτή με γραβάτα.

Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944. Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτ κατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες.

Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής.

Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης.

Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλλίτερη ίσως απόδειξη γι' αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική.

Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ - Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές.

Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα.

Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι «έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ; Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία. Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση.

Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν. Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός. Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον. Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία. Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ.

Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν.

Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ. Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα.

Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος.

Αθήνα, 12.2.2012

Μίκης Θεοδωράκης

Σε τούτα 'δω τα μάρμαρα

Το μήνυμα σαφές: 

«προσέξτε καλά τι θα ψηφίσετε, γιατί λεφτά kaput».

Ρε συ Μίκη, μας συγκίνησες την Κυριακή με το αντιασφυξιογόνο, αλλά ‘κεινο ‘κει το «σε τούτα ‘δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει, μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ' αγεριού το πόδι» για ποιους το ‘γραφες;  

Μήπως για κάποιους ‘άλλους’ Έλληνες;

Η. Χαραλαμπίδης

Ο μεγάλος εφιάλτης και η έξοδος από το ευρώ

Η προχθεσινή μαραθώνια διαπραγμάτευση του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς δεν ήταν παρά μια κακοπαιγμένη δεύτερη πράξη του «λεφτά υπάρχουνε».

Το 2009, με μια καλοσχεδιασμένη πρώτη πράξη (λεφτά υπάρχουνε), ο Κώστας πέρασε τη σκυτάλη στον Γιώργο.

Τώρα, ο Γιώργος περνάει πάλι τη σκυτάλη πίσω στον συμμαθητή του τον Αντώνη.

Ο οποίος «έσωσε…» την διαπραγμάτευση, και την Ελλάδα, και ως εκ τούτου ζητάει άμεσα εκλογές.

Και το ανέκδοτο πλέον της πολιτικής μας εναλλαγής, και του «παραλάβαμε χάος», συνεχίζεται ίδιο κι απαράλλακτο.

Ως πότε όμως δεν ξέρω…

Ο κόσμος έμαθε πια και ‘δε μασάει’.

Όλος ο ξένος τύπος προειδοποιεί για κοινωνική επανάσταση εναντίον ενός διεφθαρμένου και ανεπαρκέστατου πολιτικού συστήματος που οδήγησε, αυτό το ίδιο, τα πράματα εδώ που φτάσανε.

Το ότι πέρασαν όλο το βράδυ συζητώντας για 300 εκ. δεν είναι παρά μια αστειότητα που δεν πείθει ούτε και τον πιο αφελή. Ο μεγάλος πανικός της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι ότι οι επόμενες εκλογές μπορεί να φέρουν στην εξουσία μια αριστερή συμμαχία πού δεν θα έχει καμιά απολύτως υποχρέωση να σεβαστεί το μνημόνιο.

Και αυτός είναι ο μεγάλος εφιάλτης τους.

Και ο «σωτήρας» Αντώνης, είναι ο από μηχανής Θεός.

Ε όχι λοιπόν Βασίλη. Η έξοδος μας από το ευρώ δεν είναι "καταστροφή" και "μεσαίωνας", όπως θέλουν να στο παρουσιάσουν. Εδώ που φτάσαμε, η έξοδος από το ευρώ ίσως είναι η μόνη αξιοπρεπής λύση που δίνει μια οικονομική προοπτική. Όπως έχω γράψει πολλές φορές, ήτανε λάθος που μπήκαμε στο ευρώ: μια χώρα με αδύνατη παραγωγική βάση δεν μπορεί να επιβιώσει με σκληρό νόμισμα.

Αυτά που απαιτούνται είναι:  

• Να απαλλαγούμε μια για πάντα από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και να επιλέξουμε μια κυβέρνηση τεχνοκρατών τύπου Μόντι, που θα κάνει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και θα στήσει ένα αξιόπιστο κράτος.
• Πίστη στη λειτουργία των αγορών και την αποτελεσματικότητά τους, και απαγκύλωση από τις δογματικές αριστερές μπαρουφολογίες και συναφείς νοοτροπίες. 
• Δήλωση ενός μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους ως καταχρηστικού και προϊόντος διαφθοράς.
• Τελωνιακή ένωση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
• Έναρξη ταυτόχρονων συνομιλιών με Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και αραβικές χώρες για άμεσες παραγωγικές επενδύσεις.
•  Μια εθνική αναπτυξιακή στρατηγική που θα βασίζεται στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα: Εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πόρων (φυσικό αέριο), γεωργία, τουρισμός, ναυτιλία, εμπόριο, πολιτισμός.

Πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται να πιστέψουμε πως μπορούμε. Και αυτό απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας. Απαιτεί μια στροφή από τον Τατιανο-Μενεγακικό καναπέ και τις ζεϊμπεκιές, προς τη σκληρή δουλειά και τη δημιουργία.

Οι αγορές θα δώσουν τη λύση σε όλα τα άλλα. 

Η. Χαραλαμπίδης

Drink and drive

Όταν οδηγώ δεν πίνω σταγόνα.

Απαράβατη αρχή.

Από παιδί που ήμουνα.

Εχθές όμως το παρακάναμε λιγάκι.

Κάτι κοκτέιλ, ένα εξαιρετικό κρασί, και κάτι ουισκάκια στο τέλος, του δώσαμε και κατάλαβε.

Έτσι, το πρωί, πήρα το λεωφορείο για να γυρίσω σπίτι.

Ειλικρινά δεν κατάλαβα τι έγινε, γιατί δεν είχα ποτέ οδηγήσει λεωφορείο στο παρελθόν, ούτε ξέρω που το βρήκα.

Η. Χαραλαμπίδης 

Η δική μας, αληθινή Ελλάδα. Του Ν. Σ. Χριστοδουλακη*

Οφείλω να το αναμεταδώσω. 

Γι αυτούς που ‘γνωρίζουν’ και για όλους τους άλλους. 

Για τους ‘επαγγελματίες’ του φοιτητικού συνδικαλισμού, και για όσους θέλουν ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο. 

Γιατί τέτοιες αθλιότητες δεν συναντώνται σε καμιά άλλη πολιτισμένη χώρα στον κόσμο. 

Ξέρω τι θα μου σούρετε. 

Σαν να σας ακούω. 

Αλλά δυστυχώς για σας, ίσως και για ‘μενα, τα ίδια κι απαράλλαχτα ακούω 40 χρόνια τώρα. 

Από το 1972. 

Που ήμουν κι εγώ φοιτητής όπως κι εσείς. 

Χωρίς να έχει αλλάξει ούτε μία λέξη. 

Μόνο ο κόσμος άλλαξε. 

Και μαζί του και η Ελλάδα. 

Και έφτασε εδώ που είναι σήμερα… 

Διαβάστε το. 

HX

~~~ 

Ηταν Παρασκευή και 13. Ιανουάριος του 2012. Ολοι μαζί, στοιβαγμένοι σε μια αίθουσα, ξεκινήσαμε μετ' εμποδίων την παράδοση του μαθήματος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Βλέπετε, ο σύλλογος των φοιτητών, δηλαδή οι κομματικοί εγκάθετοι, μας είχαν πετάξει έξω από το αμφιθέατρο, χωρίς να μας ρωτήσουν. Επρεπε, λέει, να κάνουν συνέλευση προκειμένου να προετοιμαστούν για την παναττική απεργία της 17ης Ιανουαρίου και φυσικά βρήκαν να την κάνουν την ώρα των μαθημάτων. Δημοκρατικές διαδικασίες.

Διωγμένοι λοιπόν εμείς, αναζητήσαμε μια αίθουσα σεμιναρίων και τη γεμίσαμε. Είναι συγκλονιστικό να διαπιστώνει κανείς πόσο μακριά βρίσκονται οι περισσότεροι φοιτητές από την αθλιότητα που χαρακτηρίζει τα πανεπιστήμια τις τελευταίες δεκαετίες. Hρθαν στο μάθημα.

Βρήκα ευκαιρία να τους δείξω ένα άρθρο από το τελευταίο τεύχος του πολύ γνωστού επιστημονικού περιοδικού Nature. Ο τίτλος ήταν <<Οι 40 κορυφαίες χώρες του κόσμου στην έρευνα>>. Η Ελλάδα, σύμφωνα με το πολύ αυστηρό αυτό αγγλικό περιοδικό, κατέχει την 21η θέση. Ακριβώς από πάνω είναι η Ισπανία. Μία θέση πιο πάνω η Γαλλία και, στη 18η θέση, οι Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ελβετία και ακολουθούν όλες οι σκανδιναβικές χώρες.

Ολοι στην αίθουσα γνωρίζαμε ότι η Πολιτεία, προσποιούμενη ότι ενδιαφέρεται, χρηματοδοτεί την έρευνα πολύ λιγότερο απ' ό,τι χρηματοδοτεί τα κόμματα για να κοροϊδεύουν την κοινωνία. Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να τους πω ότι <<αυτή είναι η δική μου Ελλάδα>>. Ευχήθηκα να γίνει και δική τους και ξεκινήσαμε το μάθημα.

Δεν πέρασαν πέντε λεπτά, η πόρτα άνοιξε χωρίς κάποιος να χτυπήσει, και εισέβαλαν στην αίθουσα οι συνδικαλιστές. Με τη γνωστή εφημερίδα υπό μάλης άρχισαν: <<Συνάδελφοι, αυτή την ώρα έπρεπε να είστε στη γενική συνέλευση όπου έχουμε να συζητήσουμε πολύ σοβαρά θέματα και όχι να κάνετε μάθημα. Αν αυτός σας εκβιάζει...>>, και συνέχισαν προπηλακίζοντας εμένα για τον οποίον γνωρίζουν καλά ποια συμφέροντα εξυπηρετεί, για να καταλήξουν <<...σηκωθείτε τώρα να κατεβείτε στη συνέλευση>>

Η αντίδραση των φοιτητών ήταν ακαριαία. Τουλάχιστον τριάντα άτομα σηκώθηκαν όρθια φωνάζοντας: <<Αντε τσακιστείτε από εδώ πέρα>>, <<Δεν θα μας υποδείξετε εσείς τι θα κάνουμε>>, <<Γιατί κάνετε τη συνέλευση την ώρα των μαθημάτων, αφού υπάρχει ειδική ώρα στο πρόγραμμα για τον σκοπό αυτό;>>. Αντεξαν δέκα λεπτά οι εισβολείς, παίζοντας την κασέτα τους, και εξαφανίστηκαν καθυβρίζοντας εμένα και τους υπόλοιπους αντιδραστικούς...

Ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες με τα παιδιά που ξέρουν καλά ότι και τις κινητοποιήσεις τους μπορούν να κάνουν αλλά και στις υποχρεώσεις τους να είναι συνεπείς, και προσπαθήσαμε να ξεκινήσουμε ξανά το μάθημα.

Τότε συνέβη αυτό που θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Μια φοιτήτρια σήκωσε το χέρι της και ζήτησε τον λόγο. Αρχισε να μιλάει:

<<Είναι αλήθεια ότι όλοι ζούμε δύσκολες στιγμές σ' αυτόν τον τόπο. Εμείς οι νέοι το καταλαβαίνουμε περισσότερο. Περάσαμε μερικά χρόνια που δεν βλέπαμε τον ήλιο προετοιμάζοντας τον εαυτό μας για να μπούμε στο πανεπιστήμιο. Βρισκόμαστε τώρα εδώ για να σπουδάσουμε και έχουμε όλους αυτούς να βάζουν συνεχώς εμπόδια μπροστά μας. Πώς θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος όταν εγώ που θέλω να τον κάνω καλύτερο υποφέρω για να μάθω δυο γράμματα; Συγχωρέστε με για τη συγκίνησή μου αλλά δεν αντέχω άλλο>>. Αυτά είπε η κοπέλα και ξέσπασε σε λυγμούς.

<<Δεν μπορώ να σε συγχωρήσω>>, της απάντησα, <<από το βάθος της καρδιάς μου όμως, θέλω να σε ευχαριστήσω γι' αυτό που μας προσέφερες. Προσέθεσες στη δική μου Ελλάδα κάτι πολύ σπουδαίο. Να είσαι καλά>>.

Και συνεχίσαμε το μάθημα.

Αυτά συνέβησαν στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών την Παρασκευή, 13 Ιανουαρίου του 2012.

Τα δάκρυα αυτής της κοπέλας και η συμπεριφορά των συμφοιτητών της μέσα στην αίθουσα με έπεισαν ότι η δική μου Ελλάδα, η αληθινή Ελλάδα, είναι ζωντανή και θα καταφέρει να ξεπεράσει τα προβλήματα που άφρονες, λιποβαρείς και απάτριδες πολιτικοί τής δημιούργησαν. Θα ξεπεράσει την παγκόσμια χλεύη στην οποία την εξέθεσαν και θα βρεθεί επικεφαλής όχι με τη βοήθεια των αρχαίων της προγόνων μόνο, αλλά με τη δύναμη και την ειλικρίνεια των νέων παιδιών που είχα μπροστά μου εκείνη την Παρασκευή. Να είναι όλα τους καλά.

* Ο δρ Ν. Σ. Χριστοδουλάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

The Birth of the Apulian Ports Association

An important agreement was reached last Thursday, at the offices of the Transport and Infrastructure Commission of Regione Puglia (Apulian Region): The three regional ports of Taranto, Bari, and Brindisi laid down the foundation for the establishment of the Apulian Ports Association (App).

The objectives of App are threefold: First, the synergies of a ‘port system’ would give us the required Economies of Scale and Scope that would enable us to compete in the increasingly competitive Mediterranean arena. Our combined marketing effort, based on the complementarity of our services, will strengthen our joint position, not only in the international markets of our products, but also within international institutions (e.g. the European Union) and other policy-making forums.

Secondly, through the harmonization of operational procedures and systems (e.g. the integration of our ICT and port community platforms), App will lead to higher cost effectiveness and efficiency, thus, undoubtedly, to higher competitiveness.

Finally, and in cooperation with our excellent universities, App aims to be a research-based association. App aims to attract around it port, transport and logistics researchers from Italy and abroad and thus be present, as a lead partner, in all major projects –European or international.  The focused research agenda of the Association can keep our universities well-funded for years. The research needs of the Apulian Region alone could span decades of effort going forward.

Apulia, the ‘heel of the Italian boot’ is a region of 4 million people, while the strategic position of its ‘port system’ is unique: At the confluence of the Adriatic and Ionian Seas, and at the centre of the Mediterranean, Apulia virtually connects the West and East Motorways of the Sea (MoS) and the Adriatic corridor, ranging from Barcelona and Trieste, to Turkey; Syria; Lebanon; Israel; and Egypt. And of course, Brindisi in particular, is just a swim away for the Greek islands of Corfu; Cephalonia; Ithaca; and Zante.