σκηνοθετούσαν τη γιορτή σου
και είσαι συ που πρέπει τώρα
να υψώσεις της γιορτής τα δώρα
(Διονύσης Σαββόπουλος)
Πρωτοχρονιές σε χρόνους άλλους
Πρωτοχρονιές με τους μεγάλους.
Μικρός εσύ, μικρός κι ο χρόνος
αλλάζατε κι οι δυο συγχρόνως.
Λίγο μετά, στα δεκαεφτά,
με τους γονείς σου ήσουν πάλι
μα αισθανόσουν ήδη απών
σε συντροφιά συμμαθητών.
Το σπίτι σου έχανε εξουσία
κι ο χρόνος την κρυφή του ουσία.
Ύστερα γιόρταζες με φίλους
σ’ ένα δωμάτιο καπνού.
Το Θαύμα πάλι ήταν αλλού:
Στις παιδικές Πρωτοχρονιές σου,
στον χρόνο που άλλαζε μαζί σου
πριν μεγαλώσει η αντίστασή σου.
Τώρα τι κλαις και τι γκρινιάζεις;
Πρωτοχρονιά είναι και γιορτάζεις
την λίγη πίστη του ενηλίκου
στην παιδική ανατολή του.
Πρωτοχρονιές, γιορτές του χρόνου.
Πρωτοχρονιές του ραδιοφώνου.
Πώς θα τις γιόρταζες εσύ
τώρα που έχεις το κλειδί;
Μικρό κλειδί και σ’ οδηγάει
σ’ ένα παράσπιτο στο πλάι
σ’ ένα μικρό – μικρό πλανήτη
πλάι στο μεγάλο άδειο σπίτι.
Πάει ο καιρός που οι δικοί σου
σκηνοθετούσαν τη γιορτή σου
και είσαι συ που πρέπει τώρα
να υψώσεις της γιορτής τα δώρα.
Ποιος θα νοιαστεί και ποιος θα παίξει;
Χρονοποιός ας είναι η λέξη
γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα
κι εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα.
Χρόνια Πολλά
Η. Χαραλαμπίδης