Ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Σούρουπο.
Μια ανοιξιάτικη βραδιά.
Κάποια χρόνια πριν.
Κατηφόριζα την Ερμού εγώ, την ανηφόριζε εκείνος.
Δεν απάντησε.
Η έκφραση του προσώπου του όμως έλεγε όσα δε μου είπαν δεκάδες βιβλία και αναφορές, για την κατάστασή μας, τα τελευταία 6 χρόνια.
Κοιτώντας προς τα κάτω, είπα μέσ' απ' τα δόντια μου:
--Ας ευχηθούμε τουλάχιστον μια καλύτερη χρονιά φέτος.
Το πρόσωπό του έλαμψε με μια ειλικρινή προσμονή, και το χέρι του έσφιξε ακόμα πιο δυνατά το δικό μου.
--Καλή χρονιά!
Ανηφόρισε.
Κι εγώ συνέχισα προς τα κάτω, για το ουζάκι μου στην Αδριανού.
A good old chap, this Euclid.
ΗΗ
