Μην αυταπατάστε.
Το «ατύχημα» δεν θα είναι ατύχημα, αλλά μια καλά σχεδιασμένη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ: του κόμματος της δραχμής.
Ο Λαπαβίτσας δεν είναι ούτε ανόητος ούτε τυχαίος οικονομολόγος για να λέει αυτά που λέει χωρίς την συγκατάθεση του κυρίου Τσίπρα.
Το ανθρωπιστικό νομοσχέδιο αφορά σε ένα ποσό ασήμαντο, σε σχέση με αυτά που έχουμε μπροστά μας μέχρι το καλοκαίρι. Το κάναμε όμως σημαία των μεταρρυθμίσεών μας, και του κλίματος αντιευρωπαϊκής εχθρότητας που καλλιεργεί στον κόσμο η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο δεν είναι λοιπόν παρά ένα φτηνό τρικ, για να μας φέρει κοντύτερα στο ατύχημα, αλλά και μία ‘σκόπιμα’ μονομερής πράξη, ώστε να συνεχίσει η κυβέρνηση να έχει τον (ανυποψίαστο) κόσμο με το μέρος της. Γιατί αυτό είναι το μόνο όπλο (αν είναι όπλο) που έχει απομείνει στον κύριο Τσίπρα.
Επενδύοντας σε ένα (αμφίβολο πλέον) λαϊκό έρεισμα, ο κύριος Τσίπρας δεν έχει μόνο καλλιεργήσει στον κόσμο έναν ακραίο αντιευρωπαϊσμό, αλλά έχει παράλληλα απομονώσει τη χώρα, στρέφοντας όλους τους ευρωπαίους συλλήβδην εναντίον μας.
Αυτή είναι η στρατηγική του κυρίου Τσίπρα. Το «ατύχημα» θα πρέπει να το «πλασάρει» έχοντας τον κόσμο με το μέρος του. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να δείξει στον κόσμο πως «εγώ το πάλεψα όσο μπορούσα αλλά δυστυχώς το ατύχημα μας το επιβάλλανε οι εχθροί μας».
Έτσι, μετά το ατύχημα, πιστεύει πως θα συνεχίσει να έχει τον κόσμο με το μέρος του, και πως θα παραμείνει στην εξουσία με τα χέρια ελεύθερα πλέον να προωθήσει τη Βενεζουελιανή μιζέρια, και τον συνεπακόλουθο «λιτό βίο» που αυτός και οι σύντροφοί του ονειρεύονται από τα γεννοφάσκια τους. Όχι για τους ίδιους βέβαια, ούτε για τα ακίνητά τους και τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό.
Αλλά για ‘μένα και για ‘σένα Βασίλη.
Η. Χαραλαμπίδης
