Πάσχα 2006

Περίεργες μέρες η Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο.
Πάντα οι ίδιες.
Πάντα μουντός και θλιμμένος ο ουρανός.
Θλιμμένη και η μουσική στο πικάπ μου.
Fauré, Berlioz, Verdi και Mozart τα Ρέκβιεμ.
Τέλεια άπνοια στο Ρότερνταμ.
Καθρέφτης η λίμνη.
Σα χαμένος είμαι πάντοτε αυτές τις δύο μέρες.
Δεν ξέρω τι κάνω.
Δεν ξέρω τι θέλω.
Σαν ψάρι έξω απ’ το νερό.
Σαν κάτι να συμβαίνει που δεν το καταλαβαίνω.
Όπως όταν παίζεις ένα παιχνίδι που δεν ξέρεις τους κανόνες του.
Αυτή τη φορά άρχισε ήδη απ' τη Μεγάλη Πέμπτη.
Ακολουθία των Αχράντων Παθών:

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου Ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται Ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Δεν είμαι θρησκόληπτος, όπως ξέρετε.
Άλλα σαν σφαίρα κατάστηθα με χτύπησαν, αυτή τη φορά, τα λόγια αυτά, απ τον Άη Γιώργη στο Φανάρι.
Αποσβολωμένος έμεινα σαν να με καταπλάκωσε ογκόλιθος.

..Ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις..


Κάτω, η Ντόλυ ετοιμάζει τη μαγειρίτσα για τους προσκεκλημένους της απόψε.
Αύριο, ο Βασίλης θα σουβλίσει, για τελευταία φορά, στο Wassenaar.
14η Ανάσταση απόψε στον Άγιο Νικόλαο του Ρότερνταμ.
Ποιος ξέρει πόσες ακόμα..
Καλά να ‘μαστε και Καλή Ανάσταση σ’ όλους εύχομαι.

Η. Χαραλαμπίδης