Πρωτοχρονιά

Πάει ο καιρός που οι δικοί σου
σκηνοθετούσαν τη γιορτή σου
και είσαι συ που πρέπει τώρα
να υψώσεις της γιορτής τα δώρα
(Διονύσης Σαββόπουλος)

Πρωτοχρονιές σε χρόνους άλλους
Πρωτοχρονιές με τους μεγάλους.
Μικρός εσύ, μικρός κι ο χρόνος
αλλάζατε κι οι δυο συγχρόνως.

Λίγο μετά, στα δεκαεφτά,
με τους γονείς σου ήσουν πάλι
μα αισθανόσουν ήδη απών
σε συντροφιά συμμαθητών.
Το σπίτι σου έχανε εξουσία
κι ο χρόνος την κρυφή του ουσία.

Ύστερα γιόρταζες με φίλους
σ’ ένα δωμάτιο καπνού.
Το Θαύμα πάλι ήταν αλλού:
Στις παιδικές Πρωτοχρονιές σου,
στον χρόνο που άλλαζε μαζί σου
πριν μεγαλώσει η αντίστασή σου.

Τώρα τι κλαις και τι γκρινιάζεις;
Πρωτοχρονιά είναι και γιορτάζεις
την λίγη πίστη του ενηλίκου
στην παιδική ανατολή του.

Πρωτοχρονιές, γιορτές του χρόνου.
Πρωτοχρονιές του ραδιοφώνου.
Πώς θα τις γιόρταζες εσύ
τώρα που έχεις το κλειδί;

Μικρό κλειδί και σ’ οδηγάει
σ’ ένα παράσπιτο στο πλάι
σ’ ένα μικρό – μικρό πλανήτη
πλάι στο μεγάλο άδειο σπίτι.

Πάει ο καιρός που οι δικοί σου
σκηνοθετούσαν τη γιορτή σου
και είσαι συ που πρέπει τώρα
να υψώσεις της γιορτής τα δώρα.

Ποιος θα νοιαστεί και ποιος θα παίξει;
Χρονοποιός ας είναι η λέξη
γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα
κι εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα.

Χρόνια Πολλά
Η. Χαραλαμπίδης