Τηλεδίκες

Έτσι όπως μάζευα και πάλι τις βαλίτσες μου για την αυριανή αναχώρηση στη μακρινή Σιγκαπούρη, ‘κεί δα που χάζεβα απ' το παράθυρο της αετοφωλιάς μου το ηλιοβασίλεμα στη λίμνη Kralingen, ρουφώντας ένα παγωμένο viu manent cabernet sauvignon special selection και ακούγοντας το δεύτερο κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα του Ραχμάνινοφ με τον αξεπέραστο Βλαδίμηρο Χόροβιτς και τη φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, μου ‘ρθε να γράψω δυο γραμμές.
Έτσι, στην τούρλα του Σαββάτου.
Χωρίς να το ‘χω προγραμματίσει.
Spontaneously, που λένε κι' οι Κινέζοι.
[Να μη σας αφήσω και παραπονεμένους για τρεις βδομάδες!]

Δυο γραμμές για τις τηλε-δίκες και τους τηλε-δικαστές.

Όταν δεν υπάρχει συγκροτημένο Κράτος, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν η Δικαιοσύνη είναι σε αποσύνθεση, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν στήνουν χορό τα λαμόγια και θριαμβεύει η ατιμωρησία, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.

Όταν ο Πρωθυπουργός παραμένει παρατηρητής μαθητευόμενων μάγων, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν η διαπλοκή ΜΜΕ και Αντιπολίτευσης παραμένει πανίσχυρη, και όταν η μόνη αντιπολιτευτική στρατηγική είναι η ‘πολιτική φθορά’ της Κυβέρνησης με αποκαλύψεις σκανδάλων σε τηλεοπτικές χαβούζες, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν ο πολιτικός θα πουλούσε και τη μάνα του για πέντε λεπτά τηλε-(εκ)παραθύρωσης, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.

Όταν, μέσα σ' ένα υποτυπώδες ρυθμιστικό πλαίσιο, τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό της τηλεθέασης, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν τα μόνα που μας ενδιαφέρουν είναι τα lifestyle, τα reality, και ο κιτρινισμός, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν η Οικονομία εξαρτάται απ’ το πότε τα μαθητούδια θ’ αλλάξουν κινητό, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.
Όταν όλα είναι στον αέρα, αναλαμβάνουν οι τηλε-δικαστές.

Οι μόνοι που δε φταίνε όμως είναι οι τηλε-δικαστές.
Αυτοί τη δουλειά τους κάνουνε.
Και πολύ καλά μάλιστα.

Au revoir και 再见 παιδιά.
Τα ξαναλέμε τέλος Νοέμβρη.
Για την ώρα, πίσω στις βαλίτσες μου.
Και στο viu manent..

Η. Χαραλαμπίδης